Van kralendoos tot stichting en een glasbak

De allereerste dankbaarheidstreng werd gemaakt van kralen die in een doosje zaten voor de kinderen. Al snel kregen we een gift van 250 euro en werden er kralen uit andere dozen gedoneerd.

Het hele idee van de dankbaarheidstreng is simpel en doeltreffend. Geboren uit het eeuwenoude gebruik van gebedskettingen.
Met regelmaat heb ik de afgelopen jaren gedacht aan een bericht dat ik ooit hoorde op de radio.
Jaren geleden bedacht een huisvrouw dat glas wel ingezameld kon worden in een glasbak.
Glasbakken zijn al heel lang zo gewoon als brievenbussen.
Het zou natuurlijk leuk zijn als het gebruik van een dankbaarheidstreng net zo gewoon wordt als het gebruik van tandenborstels. Maar dat is niet de essentie voor mij uit het bericht van de glasbak. Het is de eenvoud en doeltreffendheid uit het bericht die mij heeft geïnspireerd om alle hobbels die we onderweg zijn tegengekomen niet uit de weg te gaan.

Artikel Happinez

En toen ging het heel snel. Happinez met een groot artikel over de dankbaarheidstrengen lag vrijdag al op de mat bij abonnees en is vanaf gisteren in winkels en kiosken verkrijgbaar. De webshop wordt goed bezocht, en de strengen dankbaar ingepakt.
Ook een kijkje nemen? Op de website www.dankbaar.org staat het artikel, en een scan staat hier.

Natuurlijk zijn ook de lezers van dit blog welkom in de webshop, en mensen die iets willen laten weten over hun dankbaarheidstreng kunnen een reactie op dit bericht achterlaten.

Stichting Dankbaar.org

Sinds donderdag 20 oktober 2011 is het officieel Stichting Dankbaar.org. Net op tijd want het nieuwe nummer van Happinez, met als thema dankbaar en 6 pagina's over de dankbaarheidstrengen lag vrijdag op de mat bij de abonnees. Benieuwd? Vanaf woensdag in de kiosk te koop en een pdf van het artikel staat op de website www.dankbaar.org te staan. Veel abonnees weten ook de weg naar de webwinkel te vinden. Dus als je nog op zoek bent naar een leuk kerstcadeautje...

Dankbaarheid in Happi-kidz

In de nieuw verschenen special van Happinez, Happi-kidz (najaar 2011) staat een interview met Simone Brommet. Zij is met haar familie de wijde wereld ingetrokken. "In Indonesië hebben we 'Terima Kasih', dankjewel leren zeggen. Als een soort ritueel zeggen we het allemaal elke dag een keer. Hardop" (bladzijde 45). Dat is nu een voorbeeld van het integreren van dankbaarheid in je dagelijkse leven.

Meer leed wordt voorkomen,daar ben ik dankbaar voor.

Het is nog niet zo lang geleden dat er vrij algemeen werd gedacht dat door kinderen niet te betrekken bij het verlies van een dierbare, hen leed bespaard werd. Veel volwassen van nu weten uit ervaring dat dit niet klopt. En dragen hierdoor extra ballast bij een diep ingrijpende ervaring met zich mee.
Alexandra is één van de vrijwilligers bij dankbaar.org. Zij zet zich ook in voor de Stichting jonge helden.
Het heeft mij zeer geraakt hoe door het werk van deze stichting kinderen, jongeren en hun ouders meer leed bespaard wordt door gerichte aandacht te geven aan verlies en verdriet.

Dit filmpje is prachtig gemaakt door een HKU studente voor de Stichting jonge helden.
Het lijkt wel gemaakt voor mijn buurmeisje. Nu is ze een volwassen vrouw maar toen ze net voor haar zevende verjaardag haar tweelingbroertje verloor...wat heb ik gezocht om handen en voeten te geven...ja aan wat...aan mijn eigen onmacht om die situatie recht in de ogen te kijken...